عملیات نظامی شبانه و تضعیف دولت

درخواست قاطعانه رئیس جمهور از  قوت های نظامی خارجی در خصوص توقف عملیات نظامی شبانه در افغانستان بدون کوچکترین توجهی  رد گردید . نظامیان ناتو در افغانستان می گویند که تا زمان آمادگی کامل نیروهای امنیتی افغانستان برای تامین امنیت این کشور، به اجرای عملیات شبانه ادامه خواهند داد. از آنجایی که آمادگی کامل نیروهای امنیتی در سایه همکاری با غرب به سالیان زیادی زمان نیاز دارد بناءً تفتیش های شبانه و نقض حریم خصوصی آحاد ملت افغانستان برای مدتهای طویل ادامه خواهد داشت.

در حالیکه دولت افغانستان به بی توجهی غرب عادت کرده است و در برابر چنین برخوردهایی سکوت اختیار می کند اما تبعات این ناتوانیِ دولت متوجه مردم افغانستان نیز می باشد. دهان کجی ناتو به ملت افغانستان در شرایطی شکل می گیرد که حملات آمریکا به مناطق قبایلی نشین پاکستان و افزایش تنش میان دو کشور منجر شد تا ایالات متحده از مواضع خود عقب نشینی کند و عملیات علیه طالبان در خاک پاکستان را حداقل برای احترام به احساسات جریحه دار شده ملت پاکستان متوقف نماید. در نقطۀ مقابل مواضع ضعیف دولت افغانستان حیثیت ملت افغانستان را نیز زیر سئوال برده است.  

در عملیات شبانه آنگونه که سخنگوی ناتو نیز گفته است، نیروهای خارجی، برای یافتن رهبران و فرماندهان شورشیان، به صورت سرزده به خانه هایی که مشکوک باشند، وارد می شوند و خانه باز رسی می کنند. این نیروها در مواردی که نیاز باشد، زنان را نیز بازرسی بدنی می کنند. هر چند نیروهای ناتو تاکید دارند که بازرسی زنان توسط سربازان زن ناتو انجام می گیرد اما تا چه اندازه باید تحمل چنین برخوردهایی را داشته باشیم؟ دولت افغانستان تا چه اندازه در تحمیل این شرایط دخیل می باشد؟

آنچه مشخص است دولت افغانستان بیش از اینکه اقتدار حکومت را بر مبنای خواست وارادۀ ملت استوار سازد مبتنی بر خواست و اراده آمریکا و متحدانش قرار داده است. این فاصله گرفتن از ملت که از انتخابات 2009 ریاست جمهوری شتاب فزاینده ای یافته است اعتراضات گسترده ای را در پی داشته است. به طور حتم ادامه این روند دولت سست بنیاد کنونی را به چالش خواهد کشید.

گناه ملت افغانستان چیست که باید هم از سوی دشمنان صلح و آرامش مورد هجمه قرار گیرند و هم دولت افغانستان و متحدان بین المللی اش زمینه تحقیرشان را فراهم سازد. وضعیتی که دولت افغانستان به دنبال آن است حفظ قدرت تحت هر شرایط می باشد. قدرتی که منشاء مردمی آن رفته رفته کمرنگ می شود. تاریخ نشان داده است که هر کجا دولت از مردم فاصله گرفته است به کام اقتدار گرایی گرفتار شده و در نهایت با مقاومت مردم به زانو در آمده است.