کشته شدن قذافی و تامل بر آگاهی

 

اگر نگاهی به سه دهۀ اخیر تاریخ جهان بیندازیم در  سال 1991 با فروپاشی شوروی  شاهد افول وشکست دیدگاههای مارکسیسی بودیم. هر چه شارحان مارکس تلاش کردند تا  تحولات را به نفع داعیه های خود و مرتبط با  شیوه تولید و رابطه طبقاتی جستجو کنند اما فروپاشی شوروری و ناکامی پروژه جبرتاریخی نشان داد آگاهی امری تحمیلی نیست تا با تمسک به هر ابزاری تولید شود و جهان را به سوی سوسیالیسم آرمانی و کمونیسم نهایی پیش برد. مسلماًمشکل بشریت  صرفاً شیوه تولید و رابطه کارگر و کارفرما نبود. واقعیت دیگر این است که در تحلیل فروپاشی شوروی، کاپیتالیسم و مظهر آن آمریکا به عنوان عامل اصلی ناکامی شوروی معرفی شد  در حالیکه نمی توان به عوامل مهم دیگری که نقش کلیدی در شکست  و فروپاشی شوروی  داشتند بی تفاوت بود. بخصوص ضدیت با مذهب که در مورد جنگ با افغانستان مهمترین عامل نکامی در جنگ و همچنین بزرگترین ضربه به ماهیت نظام کمونیستی شوروی وارد آمد. 

از دیگر عوامل مهم  باید به ملیت ها و قومیتهای مختلف در شوروی، تعهد یکجانبه شوروی به دیگر نقاط کمونیستی و اقتصاد کمونیستی ناکارآمد  اشاره کرد. بنابراین به دلیل توانایی اردوگاه سرمایه داری در تحریف وقایع و تاریخ بشریت آنطور جلوه داده شد که کاپیتالیسم و ارزشهای لیبرال عامل اصلی شکست پروژه کمونیستی گردید.   

  

در سال 2001 حادثه 11 سپتامبر اردوگاه غرب و نظام سرمایه داری را به چالش کشید. جنگ صلیبی که آمریکا در هزاره سوم طراحی و  به راه انداخت شباهت زیادی به عملکرد کمونیسم در سده گذشته داشته است. این دونکیشوت های زمان تلاش کردند جهان را  آنطور که می خواهند نمایش دهند و با تغییر و جهت دهی و ساختن آگاهی در میان جوامع عقب مانده و مستعد پذیرش چنین هنجارهایی بر قدرت خود در عرصه بین الملل بیفزایند و جوامعی تابع و دنباله رو در جهت تامین منافع خود در اقصی نقاط جهان تربیت کنند.   

  

اما در سال 2011 شاهد تبارز آگاهی نوینی هستیم که جنس آن کاملاً متفاوت از  آگاهی تحمیلی مکاتب بشری  کمونیستی و لیبرالیستی شرقی و غربی است. جنس این آگاهی در فطرت بشریت نهفته است. 

دین اسلام مظهر این  آگاهی نوین است. هر چند آگاهی دینی در بین مسلمانان مقوله جدیدی نیست اما غفلت از آن که بخشی به ماهیت جابر و ظالم نظامهای حاکم بر می گردد و بخشی نیز به بیراهه رفتن جوامع و تحتِ تاثیر هژمونی غرب می باشد  منجر شده است  آگاهی منبعث از اسلام تا کنون امکان بروز حداقلی بیابد.   

مسلماً حدود و ثغور آگاهی اسلامی ذلت و خواری را بر نمی تابد. نمونه آشکار این آگاهی در انقلاب اسلامی ایران و در پیروزی مجاهدین افغانی  در برابر ارتش سرخ شوروی در گذشته  قابل مشاهده می باشد. هر گاه مسلمانان با آگاهی مبتنی بر ارزشهای دینی در برابر دشمنان ایستاده اند توانسته اند با سلاح ایمان و اعتقاد در برابر بزرگترین ارتشهای جهان بایستند و پیروز شوند. خوشبختانه به لطف خداوند تحریف هایی که جریان سلفی گری نیز به راه انداخته تا آگاهی اسلامی را جعل نماید نیز تا کنون نتوانسته است راه به جایی ببرد   

پروژه غرب و شرق ناکام باقی مانده است و امروز اعتراضات وال استریت پایه های سرمایه داری را نیز مانند آنچه بر سر کمونیسم آمد متزلزل ساخته است. اما اسلام همچنان با صلابت به پیش می رود  است و نمونه قوام آگاهی اسلامی  در بهار عربی قابل مشاهده است. 

تنها مساله ای که امروز باید در دنیای اسلام مد نظر قرار گیرد این است که آسیب هایی که ثمره آگاهی اسلامی را تهدید می کند بسیار جدی هستند. راه شهدای بیداری اسلامی ادامه دارد و کشته شدن قذافی و امثال این دیکتاتورها  می تواند لحظه ای شادی را برای ما به ارمغان بیاورد، همانطور که در مورد صدام و بن لادن اینطور بود اما نباید از یاد ببریم که بیداری اسلامی و بهار عربی در ابتدای راه است و باید آگاهانه ادامه راه را نیز بپیماید. دکتر منوچهر محمدی در تحلیل انقلاب اسلامی ایران عامل پیروزی و تداوم انقلاب اسلامی را در همکاری و ارتباط ناگسستنی مثلث رهبری، مردم و ایدئولوژی تحلیل می کند. در چارچوب این تحلیل واقعیت این است که آنچه در بهار عربی رخ داده دو ضلع مثلث حاضر و ضلع سوم که رهبری فرزانه و کاریزما  غایب می باشد. بنابراین باید دنیای اسلام آگاه باشد تا ثمرۀ آگاهی اسلامی در فقدان رهبری مورد سوء قصد قرار نگیرد و فرصت طلبان و نااهلان سوء استفاده نکنند.

 در چنین شرایطی است که دهۀ پیش رو می تواند نشان دهد که آگاهی اسلامی به دلیل ماهیت عدل گستر نیازی به تحمیل ندارد و مطابق با فطرت بشری قابل تسری و صدور به تمام جهان می باشد.